روستاي قديمي و تاريخي دویوجان

روستاي قديمي و تاريخي دویوجان در شمال غربي شهرستان مرند و در يك دشت بسيار حاصلخيز و پر بركت و در كنار يك رودخانه فصلي، بعضي اوقات دائمي، بنا شده است. اين روستا داراي موقعيت يك روستاي ميان دشتي به ارتفاع 1550 متر از سطح دريا در يك حالت خاص توپوگرافي قرار گرفته است كه خاك آ‌ن بسيار مناسب براي كشاورزي ديمي و آبي و احداث باغات است.
فاصله دوئي جان از شهر مرند 35 كيلومتر و از طريق مرند و شهر جديد بناب 95 كيلومتر و از راه جاده صوفيان، اممند60 كيلومتر است. همسايگان دوئي جان در جنوب روستاهاي معروف آلنجق ـ زرقان، در غرب نوجه ده دره (دره نوغه دي سي)، در شرق و شمال آ‌ن روستاهاي ارزيل، گل آغير و سرانجام جاده ورزقان به خاروانا مي‌باشد. ارتفاعات و بلنديهايی كه روستا را در بر گرفته اند جلا داغي، مغيرتي، پيرداغي، بوزداغ و كمر داغ هستند.
روستاي دوئي جان در ساحل شمالي رودخانه فصلي كه آب آن از ذوب برفهاي زمستاني در كوهستانها تامين مي‌شود قرار گرفته است بنابراين عبور از اين رودخانه محلي براي رسيدن به روستا بسيار مشكل و ناراحت كننده بود ولي اخيراً با احداث يك پل سر دهنه اين مشكل حل شده است. از روزگاران قديم جاده ارتباطي به اين روستا جاده خاكي ـ رسي در مواقع بارندگي بسيار ناراحت كننده و گل رسي شديد بوده ولي ‌اكنون اين را ه آسفالته شده است.
جمعيت روستا در حدود 910 نفر است كه در 182 خانوار روستايي سكونت دارند. شغل مردم كشاورزي، دامداري، و باغداري و قاليبافي است. از تاسيسات رفاهي براي يك زندگي ايده‌آل روستائي، شبكه آبياري لوله كشي، تلفن، برق، مدرسه ابتدائي و راهنمائي، مركز بهداشت و درمانگاه، مسجد 3 واحد و شوراي اسلامي روستا وجود دارد.
وسيله ارتباطي با مرند و بناب و روستاي تابعه با سه واحد ميني بوس و تعدادي سواري تامين مي‌شود. محصول عمده روستا غلات، حبوبات، علوفه براي دامداري و ميوه سردرختي می باشد. سراسر شمال دوئي جان را كوهستانهاي بلندي فرا گرفته‌اند. در داخل دره‌ها جنگل بسیار زيبائي قرار دارد كه از يادگارهای دوره باستاني جنگلهاي آذربايجان است و مراتع سرسبز آن حالت خاصي به اين روستا بخشيده است.
در منطقه جنگلي دره‌هاي شمالي دوئي جان، كه زيباترين جنگل در محدوده شرق مرند و جنوب شهرستان ورزقان است و طبيعت اين منطقه از غناي خاصي از تمام جهات برخوردار است. از طبقات زيرين و جوار غار معروف دوئي جان، رودخانه و چشمه سار بسيار جالب و آبشار مانندي به سوي شمال شرقي اين روستا جاري است كه به علت رنگ خاص اين آب که مايل به سفيد می باشد (شايد به دلیل دارا بودن مواد معدني) به آ‌ق سو (آب سفيد) معروف است كه پس از طي مسافتي در حدود 30 كيلومتر در دره‌هاي عميق كوهستاني بسيار زيبا، سرانجام به دره و آبشار معروف «گل آخير» (گل آخور) در نزديكي روستاي ارزيل مي‌رسد و آخر سر پس از مشروب كردن باغات گيلاس ارزيل و گردو و بادام گل آخر، از زير پل جاده ورزقان ـ خاروانا گذشته و در شمال منطقه به رود ارس مي‌ريزد.
جاذبه‌هاي توريستي روستاي دوئي جان كه همواره مورد علاقه طبيعت گران، محققان، علاقمندان به سير و سياحت و كوهنوردان مي‌باشد علاوه بر زيبائي بي‌نظير طبيعت، آب هواي مطبوع و فصول چهارگانه مرتب، كه گاهي زمستان سخت و طولاني مي‌شود، وجود يك غار بسيار بزرگ و ارزشمند طبيعي در رديف غارهاي معروف آذربايجان است كه تاكنون تعداد كثيري از علاقمندان را به خود جلب نموده است. روستاي قديمي و تاريخي دویوجان
در بلندي يك دره جنگلي، كمي مانده به قله تپه و كوه، دهانه كوچك غار ديده مي‌شود كه پس از بالا رفتن از آن، انسان كه وارد غار مي‌شود با يك دنيا شگفتي طبيعت خلقت روبرو مي‌شود. طول و امتداد غار نامعلوم است. از بعضي نقاط آن صداي ريزش آب به گوش مي‌رسد. در بعضي نقاط كه غار توسعه يافته، دو طبقه احساس مي‌شود و غار نوردان و كوهنوردان با داشتن تجهيزات نور كافي بهترين استفاده را از اين شگفتيها مي‌برند. پس از طي 3 تا 4 كيلومتر به تدريج ميزان اكسيژن داخل غار كم شده و گاز كربنيك زياد مي‌شود. مشخصات استالاكيت و استالاكميت نشان مي‌دهد كه اين غار به دوره آهكي كارستيك، دوران سوم، مربوط مي‌شود. فردي كه بدون تجهيزات و نور كافي وارد غار شود احتمال گم شدن و خطرات جاني را دارد.

روستاي دوئي جان به علل دور بودن از شهرستان تبريز و مرند، سختي و مشقت راه و علاقمندي مردم به حفظ هويت ملي خود و آداب سنن خود، تغييرات كلي در بافت روستا نداده و كماكان با همان كيفيت معماري سنتي خود در اين روستاي زيباي تاريخي به زندگي خود ادامه مي‌دهند. آنچه به چشم مي‌خورد استفاده از مصالح ساختماني موجود در محل مثل گل رس، خاك شن، سنگ لاشه‌اي و چوب جنگلي براي پوشش است كه به حد وفور يافت مي‌شود. هر خانه روستائي سنتي براي رفاه حال افراد خانوده خود آنچه به فكرشان رسيده احداث نموده و توانسته‌اند راحت و آسوده به زندگي سنتي و روستائي باستاني خود ادامه دهند.
در شرق روستاي دوئي جان منطقه و محدوده‌اي به نام «ايزه چال» وجود دارد كه از نام و موقعيت آن مي‌توان دريافت كه اين محدوده مربوط به دوران قبل از اسلام مي‌شود كه ديزج و ديزه معرب (دژ و دژك) به معناي حلقه است. شايد روزگاري اين روستاي باستاني ارزش فوق‌العاده منطقه‌اي داشته است.
سراسر كوههاي اين روستا مملو از سنگهاي معدني مس و آهن و شايد طلا است كه دولت روسيه تزاري در يكصد سال پيش به استخراج آنها مي‌پرداخت و اكنون علايم اين معادن كاملاً به چشم مي‌خورد. روستاي قديمي و تاريخي دویوجان

برای شرکت در تور روستا گردی توپراق، فرم موجود در لینک را پر کنید.