1 اردیبهشت | کشته شدن میرهاشم خان خیابانی را یادآور می شود. محله خیابان یکی از کوی های بزرگ و با اهمیت تبریز در زمان مشروطیت بود.اهالی این کوی در مقابله با مخالفان آزادی و محاصره یازده ماه تبریز فداکاری های زیادی کردند.
سردسته این کوی در مبارزات مشروطیت شادروانان باقرخان و میرهاشم خان بودند.
حاج اسماعیل امیر خیز مینویسد:در مقابل سنگرهای مارپیچی خیابان و استقامت سالار و رشادت و کاردانی میرهاشم خان از طرف خیابان جای نگرانی نبود.
میرهاشم خان پس از سالار ملی در فرماندهی مجاهدان نقش درجه اول را بازی میکرد نام نامیش در تاریخ نبردهای رهایی بخش تبریز جای ویژه ای برای خود اختصاص داده اند.
در سایه کاردانی و تدابیر میرهاشم محله خیابان مصون از حملات دولتیان بود.
نه تنها در محله خیابان بلکه در نقاط دیگر شهر اگر مجاهدان نیاز به کمک داشت به یاری آنان می شتافت.
وی نبوغ نظامی داشت؛چنانچه در اغلب موارد طرح های رزمی وی توسط سالار ملی و دیگر رهبران تبریز به مرحله اجرا در می آمد.
خانه وی کانون رهبری نهضت بود.علاوه بر مجاهدان ؛مردم تبریز و نیز مرکز گفتگوهای دیپلماتیک مابین آزادی خواهان و مستبدان بود.
کسروی در مورد شهادت وی مینویسد:روز چهارشنبه ۱ اریبهشت 1288 شمسی به هنگامیکه سراسر شهر را خاموشی فراگرفته و هیچ گونه تکان و آوازی در میان نیز نمی بود ا برای سرکشی به سنگرهای ساری داغ میرود و در انجا هنگامی که ایستاده بود از سنگر دولتیان گلوله ای می اندازند و ان از گونه راستش خورده از پشت سر بیرون می آید و مرد دلیر همانجا افتاده جان می سپارد.
میرهاشم خان ۳ پسر داشت که هر ۳ آنها به کسوت افسری ارتش درآمدند.
آرامگاه همسر و برادر و ۲ فرزند این بزرگوار همراه سالار ملی در آرامگاه طوباییه تبریز واقع شده است.و یکی از نوادگان وی بنام میرهاشم هاشمی از استادان با سابقه داشکده پزشکی تبریز میباشد.
منبع:مشاهیر آذربایجان جلد۲،صمد سرداری نیا؛ص154-159
گردآوری: سالار بهنام پیرعلیلو