زهد «نداشتن» نيست
بلكه در «بند داشته ها نبودن» است
حاج صالح ثقفی، یکی از باارزش ترین افراد خسروشهر را می شناسید؟ ایشان که به «دوشابچی صالح» مشهورند در تقوا و عدالت زبانزد خاص و عام هستند.
دوشاب که از آن به عنوان مربای صنعتی یاد می شود از شیره انگور به دست می آید که تاریخچه تهیه آن در منطقه آذربایجان به قدمتی به درازای چندین قرن دارد.
تهیه این محصول سنتی آداب و رسوم خاص خود را می طلبد که در شهر خسروشاه از توابع شهرستان تبریز توسط حاج صالح ثقفی 77 ساله که بیش از 60 سال است در شغل اجدادی خویش به تولید شیره انگور یا دوشاب مشغول است.
اما، چه چیزی دوشابچی صالح را از دیگران دوشابچی ها و کاسبان این صنف و این شهر متمایز می سازد؟
حاج صالح ثقفی یکی از شریف ترین کاسب های ایران، معروف به پرهیزکاری و تقواست. عشق خالص و پاک ایشان به خدا و اهل بیت رو به راحتی میشه در اولین نگاه و رفتارشون حس کرد .
لازم به ذکر است که پدر، پدربزرگ و جد پدری ایشان به نام های حاج میرزا علی، امیرعلی و حاج محمد حسن و با قدمت 300 ساله در خسروشاه در امر تولید دوشاب فعالیت داشته اند.
با وارد شدن به محل کارشان کاملا متوجه می شویم که حاج صالح چقدر به احترام و رعایت حقوق همسایه هایشان، رعایت عدالت در فروش، رعایت حقوق مشتری و…. توجه خاصی دارند.
در این آشفته بازار گران فروشان و کم فروشان حاج صالح حاضرند تا از سود خودشان کم کنند تا حقی برگردنشان نمانده و حق الناسی ضایع نشود. حاج صالح حتی به کوچک ترین چیزی که میتواند در کیفیت محصولشان تاثیر داشته باشد هم دقت می کنند. تا دوشابی که به خانه می برید بهترین باشد؛ حتی ظرف دوشاب نیز!
طرز تهیه دوشاب منحصر به فرد بوده و خاص هر منطقه ای است. این محصول از شیره انگور سفید یا انگور کشمشی به دست می آید. زنان محلی یا تولید کنندگان دوشاب، با طی فرآیند تولید، خوراکی بسیار مغذی بدست می دهند.
برای تهیه کردن دوشاب انگور ابتدا انگور سفید را حبه می کنند. سپس، میوه انگو را شسته و خشک می کنند. سپس، با استفاده از دستگاه یا گوشت کوب های مخصوص آن را کوبیده و له می کنند و بعد،از صافی عبور داده و آب اضافی را می گیرند.
مرحله بعد، ریختن عصاره به دست آمده در قابلمه است. در این وهله می باید مقداری خاک انگور به مواد اضافه کرد. پس از به جوش آمدن آب انگور، کف آن را جدا می کنند تا رنگ
پس از تکرار این عمل به مدت 12 ساعت، اجاق را خاموش می کنند. شیره غلیظی به دست آمده کمی غلیظ و کدر است. پس از مدتی به حال خود رها شدن، خاک انگور ته نشین می شود. برای بدست آوردن مایعی شفاف، دوباره از صاف رد کرده و آن را می جوشانند.پس از تکرار این پروسه، گاز را خاموش کرده و منتظر خنک شدن شیره می شوند.